ريگســـــــار

ترکمنستان همین آب را که به رایگان بدست آورده از طریق سد دوستی به ایران می فروشد و حتی خبرهایی نیز از فروش آب ایران به کشورهای عربی نشر یافته است. یعنی آنها بصورت رایگان آب ما را به دست می آورند و سپس به مقدار قابل توجهی می فروشند. اما ما خود آب خوردن و زراعت نداریم .

همه ساله با فرا رسیدن فصل گرما در حالیکه اکثر نقاط کشور با کمبود آب آشامیدنی مواجه هستند، متاسفانه آب شدن برف کوهها باعث جاری شدن سیل در برخی ولایات میگردد.

براساس آمار منتشر شده طی هفته گذشته بر اثر جاری شدن سیل در غور ، بدخشان و تخار بالغ بر شصت نفر از هموطنانمان جان خود را از دست دادند و خسارات مالی زیادی نیز به این روستانشینان وارد شد. ماه گذشته در سرپل نیز قریب به پنجاه زن و کودک قربانی سیل حاصل از ذوب شدن برفها و سرازیر شدن آب رودخانه ها شدند.

بسیار روشن است که عامل این همه تلفات مالی و انسانی، نبود یک برنامه منظم و منسجم در مهار این آبها به دلیل نداشتن سد و بند است. اگر بر سر راه این برفهای ذوب شده، بند اعمار گردد علاوه بر اینکه این همه خسارت به وجود نمی آید مشکل کمبود آب آشامیدنی و آب زراعی نیز بر طرف می گردد.

متاسفانه مسئولان ذی ربط افغانستان حتی یک امار دقیقی از مقدار آب موجود در چرخه هیدرولوژی کشور ندارندو هر منبع یک مقدار را ارائه می کنند.اما آنچه مشخص است اینکه ما 8 میلیون هکتار زمین قابل کشت داریم در صورتی که زمین های کشت آبی ما 3/1 میلیون است و برنامه ای که متناسب با نیازها باشد وجود ندارد.

در بحث آب آشامیدنی نیز همین مبحث تکرار می شود، به نحوی که ما حتی در پایتخت هم مشکل آب داریم و 85 درصد مردم در کابل با مشکل آب مواجه هستند چه برسد به شهرها و روستاهای دور دست !

این آمار در حالی است که بنا به گفته منابع موثق، افغانستان فقط 30 در صد از منابع آبی خود را مصرف میکند و 70 درصد دیگر که بیشتر از 50 میلیارد لیتر آب میشود سالانه از افغانستان به کشورهای همسایه سرازیر میشود.

کشورهای همسایه افغانستان روی هر قطره آب افغانستان برنامه ریزی کردند و از ضعف و نا اگاهی ما سوء استفاده میکنند و برای استفاده یک جانبه از آب افغانستان دست به هر کاری میزنند.جریان این آب ها در بستر رودخانه ها سبب شده که کشورهای همسایه نوعی احساس مالکیت در این آب ها بکنند.

گفته می شود 98در صد حیات مردم ترکمنستان از آب های افغانستان است و تمام آب ترکمنستان بسته به دو منبع مرغاب و آمو می باشد. این در شرایطی است که ما در بالا دست آب قرار داریم ولی زمینهای ما لم یزرع است و مردم ما کار ندارند و همچنان از آب اشامیدنی بی بهره هستند.

جالب اینجاست که ترکمنستان همین آب را که به رایگان بدست آورده از طریق سد دوستی به ایران می فروشد و حتی خبرهایی نیز از فروش آب ایران به کشورهای عربی نشر یافته است. یعنی آنها بصورت رایگان آب ما را به دست می آورند و سپس به مقدار قابل توجهی می فروشند. اما ما خود آب خوردن و زراعت نداریم.

در حالیکه افغانستان یک کشوری است که به انرژی، ترانزیت، بندرگاه های کشورهای همسایه ضرورت دارد و کشورهای همسایه به آب افغانستان . که این موضوع شاید باعث شود تا ما نیاز آنها را و آنها نیاز ما را برطرف کنند. آن هم امروزه که ما در مسیر توسعه قرار داریم و توجه به مدیریت منابع آبی یکی از ضروریات است.

با اینکه تمام تلاش ما در عرصه اطلاع رسانی بر این است تا نگرانی و اضطراب را به هموطنان خود القاء نکنیم، اما ناچار بگوییم که مسائلی پشت پرده همچنان در جریان است که نمی گذارند سدها و بندها در افغانستان اعمار شود تا هم جان مردم بیگناه حفظ شود، هم مشکلات کمبود آب حل گردد.

و باز هم هزار متاسفانه این مختص به آب نیست چرا که شما می بینید ما نفت داریم، گاز داریم، معادن غنی اورانیوم و مواد معدنی داریم که آنها را در اختیار بیگانگان قرار دادیم تا سپس از آنها همین منابع را گدایی کنیم، زیرا دولتمردان ما گدا صفت بار آمدند و دوست دارند مال خود را به رایگان به دیگران بدهند سپس آن را با التماس و زاری از آنها درخواست نمایند!

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: