ريگســـــــار

در افغانستان فعلاً بیش از چهل کشور غیر اسلامی با داشتن فعالیت های گسترده سیاسی و نظامی به بهانه کمک به افغانستان سرازیر گردیده اند. هر ملت شوق گسترش فرهنگ خویش را دارد و بخصوص اروپا که خود غرق فساد و فحشاء گشته است و بخاطر توجیه آن همه این مشکلات فرهنگی خویش را در لباس آزادی، حقوق بشر و سایر عناوین پنهان میکند.

هر فرد افغانستانی از سوی حکومت شنیده است که هیچ قانون خلاف شریعت اسلام نمیباشد اما متاسفانه این گفتار و این ماده قانون اساسی فقط در گفتار و تحریر باقی مانده است و بس. آنچه جریان دارد بلعیدن حیثیت فرهنگی مردم توسط رقص ها دختران و موسیقی مبتذل است.

این رژیم فعلی که بعد از سال 1381خورشیدی که حامد کرزی توسط امریکا انتصاب گردید، بوجود آمد. بعد ازجا بجائی مهره های امریکا در افغانستان به بهانه حامی دموکراسی (آزادی) انواع ظلم فرهنگی را بالای مردم مسلمان ما روا داشتند.
ملت مسلمان افغانستان بخاطر بدست آوردن عزت و آبروی دینی (از بین بردن انواع فساد) خون خویش را ریختاندند ولی در این رژیم بخاطر بدست آوردن رضایت امریکا و سایر حامیان دولت آبرو و عزت خویش را میریزانند تا در قدرت باقی بمانند و رضایت غرب و باداران خویش را کسب نمایند. این بی توجهی دولت جفای بزرگ در حق شهداء و کسانی است که تحولات منطقوی را با خون خویش رقم زدند تا در جامعه خویش قانون حد اقل موافق با قانون اسلامی را برای نسل بعد هدیه نمایند.

با وجودی که اکثریت موسیقی را به عنوان تفریح و خوش گذرانی میشنوند ولی باید قبول کرد که بزرگترین گمراه کننده است چون هر چیزی که انسان را از مسوولیت های دینی و اجتماعی شان بدور نماید مباح و حرام است.

خارج از بحث حرام بودن چنین موسیقی مبتذل امروزه، انواع رقص دختران برهنه که عمر خویش را در جوامع کفری سپری نمود، را در خود جا داده است واقعاً احساسات یک مسلمان را بر می انگیزد. بخاطر ترویج فحشاء و فساد اخلاقی و شهرت طلبی هنرمندان، غلامان و نهاد های حلقه به گوش غرب برنامه های رادیوئی را در اوقات نماز و تکت های کنسرت را تمویل و بطور رایگان به دسترس جوانان قرار میدهند تا از مسوولیت های اصلی و روزگار شان آنها را باز دارند.

پس از آنکه یکی از مولوی های هرات بنام مجیب الرحمن خواهان لغو کنسرت در هرات گردید، در مقابل این مردم مومن عکس العمل های تند شنیده شدو من هم درد که در دل نسبت به مشکلات فرهنگی و اخلاقی داشتم یک حصه آنرا بنویسم و از این جرئت و فتوای این خطیب مسجد ستودنی است.

همچنان فرهاد دریا که خود را سفیر صلح و ترویج دهنده صلح میداند و به نظر من او به عنوان ترویج کننده فحشاء از سوی سازمان ملل انتخاب شده است چون یکی از کنسرت های او را دیدم که در میان زنان به آنها دست اندازی میکند و گواه بر فساد او است. به نام های مختلف چون کمک های خیریه، سفیر صلح و غیره این عمل فاسد خویش را توجیه و چند احمق دیگر نیز از آن بنام آزادی و حقوق بشر دفاع می نماید که واقعاً قابل قبول نیست.

سکوت دولت افغانستان در قبال موسیقی های مبتذل امروزه و رقص دختران مایه ننگ برای هر انسانی است که خود را مسلمان می پندارد.
کسانی که از این حالت فرهنگی و رقص و ساز دفاع میکنند کسانی هستند که سالها به دربار دشمنان افغانستان خدمت کرده و بدون پایگاه مردمی و دینی به زور خارجیها در افغانستان جا بجا شده اند و بالای مردم تحمیل گردیده اند.

با احترام
طلب الدین غیاثی

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: