ريگســـــــار

افزايش فقر اقتصادی و بي توجهي دولت و مسئولين كشور به وضعیت معیشتی باعث گرديده تا شاهد روز افزون شمار دست فروش و گداها در سطح شهرهای کلان به خصوص کابل باشیم. 
 سر به هر طرف که بچرخانی، کسانی را می بینی که براي پيدا كردن لقمه اي نان از صبح تا غروب درون زباله ها را می کاوند.
این افراد که اکثر آنان را اطفال تشکیل می دهند، زمانی را که باید صرف  آموزش، تعليم و تربيه کنند در مخروبه ها به دنبال چیزی برای فروش می گردند و با دستانی که باید کتاب و قلم را بگیرند، به كارهایي چون پلاستيك فروشي، رنگ كردن بوت ها، دود كردن اسپند  مشغول هستند که چهره ای نچندان زیبا به شهر داده است.

گزارش ها نشان ميدهد اطفال دست فروش، جمع کننده گان کثافات و بيشتر آنانى که از حمايت پدر و مادر محروم می باشند برخی اوقات در دام قاچاقچیان انسان گرفتار می شوند.
بر اساس آمارهاي رياست امنيت ملي كشور در سال گذشته 99 طفل،در پيوند به فعاليت هاى تروريستى و تخريبى درکشور بازداشت شده است.
همچنان بنابر تخمين سازمان بين المللى کار (ILO) با وجود بهبود وضعيت و پيشرفت هاى انجام شده در مقابله با جنايت قاچاق انسان ،سالانه بيش از ١٢ ميليون نفر در سراسر جهان به هدف کار اجبارى و سوء استفاده و برده گی جنسى قاچاق مى شوند كه 34 درصد آنرا اطفال خياباني و كارگر تشكيل مي دهد. 
 
محمد جاويد متعلم صنف چهارم در حالي كه بوت ها را پالش مي زد به خبرنگار ما گفت: من براي انجام اين كار مجبورم، زيرا پدرم يك فرد جوالي و تعداد نفوس خانواده ما ده نفر است، بنائاً من بايد براي سير شدن شكم خواهران و برادران كوچكم با پدرم همكاري كرده بوت پالش مي كنم. 

اوگفت: من همه روزه برعلاوه اين كار از ساعت 10 صبح تا يك بعد از ظهر به مكتب مي روم هنگامي از مكتب برگشتم دوباره مصروف كار مي شوم و تا هنگامي غروب 80 الي 100 افغاني در آمد دارم.
در همين حال مرد ميان سالي كه طفلي كوچك اش را به گدايي و دراز کردن دست به سوي مردم تشويق مي كرد، در پاسخ به اين عمل اش گفت: فقر و بيكاري بيش از حد موجب شده تا براي پيدا كردن لقمه اي ناني دختر 6 ساله ام را با خود به گدايي بياورم، چرا كه با موجوديت وي احساس ترحم مردم بيشتر شده، برايم پول بيشتر مي دهند. 

وي منحيث يك پدر،علت افزايش گدايان اطفال را نبود كار براي سرپرست هاي خانواده ها ميداند، زيرا به باور وي اگر يك پدر توانمندي نفقه عيال خويش را داشته باشد، هيچگاهي راضي نيست تا فرزندانش در شهر در گرما و سرماي شديد به تکدی گری مشغول باشد.

صاحب گل طفل ده ساله اي كه مشغول جمع كردن قوطي هاي پيپسي بود، گفت: من همه روزه به اطراف شهر رفته و قوطی هاي نوشابه ها را جمع آوري مي كنم بعداً هر سه تا از قطي هاي جمع آوري شده را به قيمت 2 افغاني مي فروشم.
او گفت: پدرم سال گذشته به علت بيماري فوت كرد بعد از آن من با دو برادر بزرگترم، مكتب را رها كرده و تنها تلاش همه روزه ي ما جمع آوري قوطي هاي نوشابه و بدست آوردن پول بيشتر براي خرج و مصارف خانه مي باشد. 

اين درحاليست كه به باور برخي از نهاد هاي مسئول، آنچه كه در قانون اساسي كشور براي تامين حقوق طفل در نظر گرفته شده متاسفانه تا كنون باگذشت بيش از ده سال از سوی دولت تطبیق نشده است.
آنان نيز مي گويند كه دولت افغانستان مكلف است تا برمبناي قانوي اساسي و رعايت حقوق اطفال، مراكزي را براي جلب حمايت از اطفال گدا و دست فروش ايجاد نموده و از رشد سريع آن در جاده هاي شهر جلوگيري نمايند.
اما تعدادي از مغازه داران فروشنده گان علت افزايش تکدی گري در شهر كابل را ورود گدايان خارجي از كشور هاي همسايه بخصوص پاكستان بيان نموده و آنرا يك هشدار جدي براي دولت افغانستان بخاطر برهم زدن نظم اجتماعي و امنيتي كشور مي دانند.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: